İlk albümle iyi bir çıkış yakaladınız. Şimdi 2. albümünüz müzik marketlerde. İki albüm arası dönem nasıl geçti?

- Bayağı yoğun. 1 yıl 3 ay kadar bir süre. Önce ilk albümün tanıtım çalışmaları ve konserleri, mart sonrası yeni albümün kayıtları, arada okuldaki sınavlar, son dönemde yeni albümdeki şarkıların koreografileri, reklam çekimleri derken, hiç ara vermeden bayağı bir çalıştık

Yeni albümde ilkine göre ne gibi farklılıklar göze çarpıyor?

İkinci albümün şarkıcılar için önemli olduğunu bildiğimiz için sorumluluğumuz arttı. “Yalan” gibi bir hitin üstüne çıkabilecek miyiz endişesine kapıldık tabii. Herkesin de merak ettiği buydu herhalde. Daha iyisini yapabilmek için çok çalıştık. Çok iyi müzisyenlerden yardım aldık. Yeni albümde ilkine göre daha kuvvetli altyapılar var. Şarkılarımızın 6 tanesi Backstreetboys ve NYSN’C’in bugünlere gelmesinde en büyük ivmeyi sağlayan; “Summer Jam”, Backstreetboys’un “Get Down” gibi şarkılarını yazan yapımcıya ait. Diğer 6 tanesi de yine çok başarılı başka bir müzisyene ait


Hepiniz iyi koreografilerle dans ediyorsunuz, bunun dışında çok da güzel kızlarsınız. Türkiye’de, “görsellik ön plandayken müzik o kadar da iyi olmasa da olur” gibi, tecrübelerle edinilmiş bir önyargı vardır. Bu sizin de karşınıza çıkmıştır herhalde…

- Evet, artık herkes bu önyargıyı bizimle kafasından atıyor. İlk albümümüz çıktığında birçok benzetme yapıldı ama insanların kafasında artık bir “Hepsi Grubu” yerleşti diye düşünüyoruz.

Küçük yaşlarda da aklınızda bu tarz müzikle bir şeyler yapma fikri var mıydı?

- Bu projeyi biz oluşturduk, bir başkasının fikri değildi. Hayranlık duyduğumuz gruplar vardı. “Hepsi” ile hayalimizi gerçekleştirdik. Biz hiçbir zaman Türkiye normlarına göre bir şey yapalım demedik. Biz kafamızda olanı yaptık, kendi konseptimizi ortaya koyduk.

En çok kimin fanı var biliyor musunuz?

- Herkes başka birimizi kendine daha yakın görüyor. Mesela 4 - 5 kızdan oluşan arkadaş gruplarında; “Bak sen şunun gibisin, ben bunun gibiyim” gibi seçimler olduğunu biliyoruz. Ama hangimizin en çok fanı var diye hiç düşünmedik.

Konserleriniz nasıl geçiyor?

- Çıkmadan önce son bir kez tekrarları yapıyoruz, özellikle koreografilerde. Zaten çalışmalarımızı kayıt ediyoruz, zaman geçince karışmasın diye, oradan izleyerek çalışıyoruz. Çok heyecanlanıyoruz. En çok heyecanlanan Eren oluyor. Cemre hiç heyecanlanmaz, hatta Eren’e; “Yeter artık, bak beni de panikletiyorsun” der. Sahne bizim yerimiz zaten, biz kayıt grubu değil, performans grubuyuz. Danslarımız, kıyafetlerimiz, tavırlarımız ve şarkılarımızla bütünüz.

Yaşadığınız terslikler ya da ilginç, unutamadığınız şeyler var mı?

Her konserde bir şey mutlaka oluyor. Bir defa şemsiyeli bir koreografimiz vardı, bir televizyon çekiminde. Yasemin şemsiyesini düşürdü, gülmeye başladık bir an… Hemen utangaç bir şekilde gülümseyerek şemsiyeyi yerden alıp devam etti. En son konserde Cemre, Eren’in üzerinden köprü kurarken, ellerini yere koyması gerekirken, Eren’in ayaklarının üzerine koydu, gülmeye başladık tabii. Böyle terslikler oluyor genelde. En büyük terslik diyebileceğimizse, yine son konserlerden birinde, sahnenin hemen önünde patlayan havai fişeklere en yakın olan Eren’in, dumanları yutmasıydı. Konser sonuna kadar, teknik ekibe “ne olur kesin” deyip durdu. Kesilmesi mümkün olmayan bir şey olunca ayakta zor durdu, burnu akıyor, ter boşalıyor, başı dönüyor. Arada hemen kulise gidip yere oturdu ve birden kameralar başına üşüştü. “Kendini ölecek gibi mi hissettin, sahnede mi ölmek isterdin?” gibi sorular gelmeye başladı, Zaten kötü halde, bir de onlar öyle deyince bir baktık bembeyaz olmuş yüzü.

Gelen sorular daha korkutucuydu galiba…
- Kesinlikle, “ne oluyor” dedik.

Peki, gelecek için kafanızda neler var?

- Yaşadıklarımız, planlarımızın daha üstünde şu an… Yani geçen sene “ikinci albümde şunları yapalım daha farklı olsun, sponsorlarımız şöyle olsun” gibi şeyler yoktu. Daha hayali şeyleri soruyorsanız, konserlerimizin daha büyük olması, şovlarımızın daha kapsamlı olması gibi hayallerimiz var. Işık şovları var hayallerimizde, bizden başka dansçılar da olsun. Kalabalık, bol dekorlu bir sahne… Mesela kaydıraklar olsun sahnede, biz onlardan kayalım falan Türkiye’de henüz böyle büyük projeler yapılmıyor. Bu biraz da seyirciyle ilgili galiba, Türkiye’de konserlerden çok, DJ’lerin çaldığı müzikle eğlenmek tercih ediliyor. Bu arada Ağustos ayında başlayacak bir turnemiz var, biletleri satışta, herkesi bekliyoruz.


Avrupai bir tarzınız var, peki yurtdışıyla ilgili projeler ve hayalleriniz var mı?

- İki tane İngilizce şarkı yapacağız. Tam zamanı daha belli değil. İlk albümde “Olmaz Oğlan”ı İngilizce’ye çevirmiştik. Hatta Bulgaristan’da bir numara oldu. Kanada’da 5 numara olmuştuk, hatta 50 Cent altımızdaydı. Şimdi daha kapsamlı bir şeyler yapmayı düşünüyoruz.

Siz kimleri dinliyorsunuz?

- Cemre en çok Kenan Doğulu’yu dinliyor. Nil, Sezen Aksu, Şebnem Ferah, Sertap Erener dinliyoruz. Yasemin, yurtdışından Usher, Justin Timberlake ve Alicia Keys’i çok seviyor. Eren Gwen Stefani Madonna’yı çok seviyor. Bir de şirketimizin son prodüksiyonu Murat Boz var. Herkes ona çok dikkat etsin, geleceğin starı. “Yalan” şarkımızda da bize eşlik etmişti, oradan hatırlayabilirsiniz. Onun da albümü çıkıyor. Çok güzel bir sesi var, çok da yakışıklı. Hatta bir konserimizde onu sahneye davet ettik ve şarkısını söyledi. Kızlar çığlık çığlığa seyrettiler.

Bir de yine sizin şirketinizden albümü çıkan Bomb Grubu var. Onlar için ne diyorsunuz?

- Onlar iyi ki böyle bir şey yaptılar. Renk geldi bizce müziğe.

Sizin son olarak söylemeyi istediğiniz neler var?

- Bizi dinlemeye devam edin ama korsan olarak değil. Çünkü bizim özellikle son albümümüzde hazırladığımız altyapıları, arka planda döşenmiş vokalleri, MP3’lerde ve korsan yollardan edinilen kopyaların hiçbirinde duyamazsınız. Bizi doğru duyabilmek için orijinal albüm alın. Emeğimiz var, yurtdışından gelen çalışan çok iyi insanların emeği var. Bir de sigara içmeyin, biz grup olarak sigaraya karşıyız. Bizimle çalışan insanlar yanımızda sigara içmezler. Özellikle gençler sigaradan uzak dursun.

Dört kız olmak zor olsa gerek anlaşmazlıklar çıkıyor mu?

- Hiç bir zaman aramızda anlaşmazlık çıkmıyor. Çok iyi anlaşıyoruz. Aslında hepimiz farklı karakterlerdeyiz ama bu bizim için daha iyi. En sağlıksı da diyebiliriz. Bu bizi yapıcı ve tutucu tutuyor.